در حال بارگذاری...
چکیده تطور سیستم های تولید محصولات کشاورزی، موجب شده تا واحدهای کشاورزی در عصر حاضر بر اساس قواعد و اصول اقتصاد تجارت هدایت و رهبری شوند، که لازمه آن نیز برخورداری از اطلاعات و علی الخصوص اطلاعات مالی و حسابداری می باشد. در این میان و در چارچوب نظام ترویج، وجود اطلاعات بهای تمام شده محصولات تولیدی برای استفاده مدیریت واحدهای کشاورزی، در امر تصمیم گیری، ضروری و حیاتی خواهد بود. تامین اطلاعات مورد نیاز یاد شده مستلزم استقرار یک سیستم حسابداری بهای تمام شده متناسب است. هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی مناسب بهای تمام شده جهت تعیین بهای تمام شده محصولات آجیلی (گردو و بادام) می باشد؛ تا از آن طریق، اطلاعات مورد نیاز مدیریت واحدهای کشاورزی بیش از پیش فراهم گردد. گردآوری اطلاعات از طریق روش کتابخانه ای و میدانی می باشد، که با مطالعه و بررسی مراحل تولید محصولات آجیلی (گردو و بادام) و با توجه به مبانی نظری حسابداری، الگوی بهای تمام شده محصولات یاد شده ارائه می گردد. به منظور تایید الگوی پیشنهادی و یافته های پژوهش از روش آزمون دلفی استفاده، و نتایج در معرض قضاوت کارشناسان و متخصصین، قرار داده شده است. جهت گردآوری نظرات کارشناسان و متخصصین، از فرم نظرخواهی متناسب استفاده، و تکمیل آن تا دستیابی به توافق عام ادامه یافته است. واژگان کلیدی: بهای تمام شده محصول، سیستم های اطلاعاتی حسابداری، محصولات آجیلی (گردو و بادام). مقدمه در گذشته کشاورزی و دامداری به شیوه‌ای سنتی و صرفاً برای رفع نیازهای خانوادگی مورد بهره‌برداری قرار می‌گرفت. در ساختارهای سنتی، هدف تأمین قوت و مایحتاج خانواده و گذران زندگی از محل تولید مازاد بر مصرف شخصی، بوده است. در آغاز هزاره سوم، با رشد تصاعدی جمعیت در سراسر جهان از یک سو، و بهره‌برداری بیش از پیش از منابع محدود زمین از سوی دیگر، تأمین قوت به مایه‌ی اصلی دلنگرانی‌های بشر آینده تبدیل شد. بنابراین بشر ناگریز به اتخاذ راهبردهایی است که هم پاسخگوی نیازهای اولیه‌ی جامعه بوده و هم توان خود سامانی زمین حفظ گردد. در این راستا و در چارچوب اهداف نظام ترویج، با پیشرفت تکنولوژیهای تولید، بر¬کشاورزی و دامداری مبتنی بر شیوه‌های زراعت متمرکز1 یا کشت و دامداری سرمایه بر،¬ که از آن تحت عنوان کشاورزی صنعتی یاد می‌شود، تاکید نمود. تغییر تدریجی سیستم کشاورزی سنتی که منطبق با شرایط اقتصادی و اجتماعی زمان‌های قدیم بوده، و همچنین توسعه و پیشرفت تکنولوژی امروزی در امر تولیدات کشاورزی، موجب شده تا واحدهای کشاورزی در عصر حاضر براساس قواعد و اصول اقتصاد تجارت هدایت و رهبری شوند. این امر در اغلب کشورهای پیشرفته جهان از یک سو به خاطر بهره‌گیری مؤثر و مطلوب از عوامل تولید و از سوی دیگر به خاطر الزامی بودن بازده معقول سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های تولیدی کشاورزی از دیرباز مرسوم و متداول گشته است (اشتین هاوزر،1374). آنچه که در این میان حائز اهمیت است اینکه، «واحدهای بزرگ کشاورزی را نمی‌توان با شیوه‌های سنتی اداره کرد و چرخاندن امور آنها به نرم‌افزارهای جدیدی از جمله در زمینه اطلاعات نیازمند است»(فرقاندوست حقیقی و پاک مرام، 1385). از این رو فراهم سازی اطلاعات حسابداری که لازمه مدیریت بهتر واحد کشاورزی است، می تواند به عنوان یک تکنیک ترویجی، کشاورزان را در دستیابی به این مهم یاری رساند.
