در حال بارگذاری...
پروژه کارآموزی شهرداری دشتک رشته حسابداری بخشی از متن: معرفی محل کارآموزی: دشتک به معنای دشت کوچک و سرسبز است. در فرهنگ فارسی معین در تعریف واژه «دشت» این گونه آمده است: «دشت، زمین پهناور و هموار است(صحرا) زمینی که به هیچ وجه چین نخورده، یا زمینی که به وسیله مواد رسوبی رودها و سیلاب ها به وجود آمده است، این گونه اراضی برای سکونت انسان در صورت اعتلال آب و هوا بسیار مناسب است. صحرا و بیابان.»3 معمولا دشت را برای زمین همواری که سرسبز است و پر آب و علف باشد بکار می برند و بیابان را برای زمینی بی آب و علف و لم یزرع می گویند. در مناطق کوهستانی که دارای پستی و بلندی است به زمین مسطح و هموار دشتک گفته می شود بنابراین دشتک با «ک» تصغیر به معنی دشت کوچک است و می تواند علامت مکان و جا و مانند، هم باشد یعنی محل دشت، مانند دشت. و چون روستای دشتک در مکان نسبتاَ شیب داری بنا شده بود که در مقابل آن دشت هموار و سرسبزی قرار داشت به این دلیل آن را دشتک نامیده اند. دشتی که کوه ها و تپه ها آن را احاطه کرده اند. 1ـ دشتک تا اواخر سال 1391 روستا بود و در دی ماه 1391 با تصویب در هیات دولت به شهر تبدیل گردید و در تاریخ ششم فروردین 1392 شهرداری دشتک افتتاح شد. 2ـ در بررسی موقعیت جغرافیایی دشتک جایگاه تاریخی این منطقه که قرن ها با مرکزیت دشتک مطرح بود، در نظر گرفته شده است. نه بر اساس تقسیمات کشوری فعلی که متغیر و تابع تصمیمات مقطعی است. 3ـ محمد معین، فرهنگ فارسی معین، جلد دوم چاپ بیست و دوم تهران، انتشارات امیر کبیر، 1384، ص 1536، (فرهنگ فارسی متوسط)، ص در قسمت شمالی دشتک روستای تاریخی «سرپیر» و امامزاده حلیمه خاتون(خاتون حلب) واقع است.. در سمت شرق دشتک روستاهای: «نی سیاق، کوران آباد، یوسف آباد، دهنونده» و در قسمت جنوب غربی آن در محل «چات دشتک، روستای افسرآباد» واقع است. منطقه دشتک همچنین محل ییلاقی جمعیت بسیار زیادی از «عشایر بختیاری» در دامنه های شمال و جنوب آن بوده است که تعداد آنان با تغییر سبک زندگی به مقدار قابل توجهی کاهش یافته است. در سمت غرب بعد از پل دشتک روستاهای بخش دوآب صمصامی شامل: «سیف آباد، دزک علیا و سفلی، صفا آباد، فخرآباد، صمصامی، بهمن آباد، سیاوش آباد و...» ودر فاصله شش کیلومتری شرق دشتک به بعد، روستاهای «آلیکوه، زرمیتان، قلعه درویش، حسین آباد، قلعه رشید، شکرآباد، و رستم آباد» واقع شده اند. اگرچه قانون سرشماری جمعیت در ایران، سال 1318در مجلس شورای ملی به تصویب رسید اما سرشماری جمعیت در ایران تا چند دهه بعد در روستاها به طور کامل اجرا نگردید. و آمار دقیقی از میزان جمعیت نقاط مختلف بویژه روستاها ارائه نشد. سابقه اولین سرشماری جمعیت در ایران به سال 1335 بر می گردد. بر اساس سرشماری سال 1345جمعیت دشتک بالغ بر 1500 نفر گزارش شده است.(مرکزآمار) در منابع مختلف نیز به جمعیت برخی روستاها و مناطق مختلف کشور اشاره شد:
