در حال بارگذاری...
اهداف آموزش و پرورش ابتدائی اهداف آموزش و پرورش ابتدائی.doc اهداف آموزش و پرورش ابتدائی پس از استقرار مشروطیت تا 1320شمسی ، نظام آموزشی کشور هدفهای چندان روشنی نداشت. قانون اساسی معارف، هدف از تاسیس مدارس ابتدایی را به طور کلی تربیت اخلاقی،علمی و بدنی کودکان قید کرده بود. شورای عالی فرهنگ آموزش و پرورش در سال 1319 ، اهداف رسمی برنامه آموزش دوره ابتدایی را به شرح زیر بیان نمود: - پرورش کودک به نحوی که دارای بنیه سالم ، اخلاق پسندیده ، عادتهای نیک ، قضاوت صحیح ، نظم و ترتیب در فکر و بیان باشد. - آموزش مقدماتی مطالبی که مورد احتیاج دانش آموز است . این اطلاعات باید به نحوی گزیده شوند که هم احتیاجات اولیه زندگانی دانش آموز را رفع کند و هم تربیت قوای دماغی و روحی کودک موثر باشد. به طور خلاصه در این دوره گرچه هدف رسمی نظام آموزشی ، پرورش استعدادهای افراد کشور به منظور بهبود زندگی و تربیت اجتماعی و اخلاقی بود ولی عملا در دوره حکومت رضا شاه نظام آموزشی اهداف ملی و میهنی پیدا کرد و از آموزش رسمی مدرسه ای به منوظر تحکیم وحدت ملی ، اشاعه فرهنگ باستانی ایران و سنت های ایرانی اسلامی استفاده به عمل آمد. به ویژه در دوره متوسطه ، هدف واقعی نظام به تربیت کارمند برای جذب و استخدام در وزارت خانه ها و ادارات جدید التاسیس دولتی محدود گردید. از سال 1320 بر اثر نیاز روزافزون جامعه و مردم به آموزش و پرورش ، مسئولان کشور به اجرای مصوبات قانونی و تصویب قوانین جدید آموزشی ملزم شدند ، به موازات آن تعیین و تصریح هدف های نظام آموزشی ضرورت یافت ، شورای عالی فرهنگ و صاحب نظران تعلیم و تربیت در این زمینه کوشش هایی به عمل آوردند و هدف های کلی نظام آموزشی کشور به تدریج شکل گرفت. در سال 1321 کمیسیونی مرکب از عده ای از دبیران تشکیل شد که هدف های دوره های ابتدایی و متوسطه را به شرح زیر تدوین کرد و به تصویب شورای عالی فرهنگ رسانید : - پرورش کودک - خدمت به جامعه، اجتماع محلی ، خانواده، مدرسه و همکاری با آنها - خدمت به ملت و مملکت - خدمت به دنیا و بشریت
