در حال بارگذاری...
پاورپوینت اُتیسم بخشی از متن اتیسم اتیسم اوتیسم ( ( Autismنوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی ، کلامی غیر طبیعی مشخص می شود . علائم این اختلال در سال های اول عمر بروز می کندو علت اصلی آن ناشناخته است. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است. وضعیت اقتصادی ، اجتماعی ، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز اوتیسم ندارد. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تأثیر می گذارد. اوتیسم یک ناتوانی طولانی مدت است که منجر به اختلال عملکرد عصبی – روانی در فرد می شود. گر چه به نظر می رسد که اوتیسم عارضه نادری است اما اطلاعات اخیر گویای آن است که شیوع اوتیسم حتی تا۲۰ مورد در هر۱۰۰۰۰ تولد زنده می رسد. اوتیسم در پسران۳ – ۴ برابر بیشتر از دختران دیده می شود. اگر چه علت اصلی آن کاملاً شناخته شده نیست، اما در سال های اخیر تحقیقات و مطالعات بسیاری در این زمینه صورت گرفته است.تحقیقات تأکید زیادی بر منشاء زیست شناختی و عصب شناختی در مغز دارد . در بسیاری از خانواده ها سابقه اوتیسم و یا اختلالات مربوط به آن وجود داشته است که ریشه ژنتیک را مطرح می کند اگر چه تا به حال ژن خاصی که مربوط به اوتیسم باشد شناخته نشده است . پژوهشگران در مورد نقش ژنتیک در علت شناسی اوتیسم اختلاف نظر دارند و عده ای از آنها ترکیب چندین ژن را به عنوان علت اختلال مطرح می کنند . چندین نظریه درباره اوتیسم مطرح شده که هیچیک به طور دقیق اثبات نشده است. افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً حداقل نصف علائمی را که در زیر عنوان شده است نشان می دهند . این نشانه ها از خفیف تا شدید متغیر هستند . در موقعیت های کاملاً متفاوت، رفتارهایی که با سن کودک تطابق ندارد مشاهده می گردد.· اصرار به یکسانی داشته و در مقابل تغییر مقاوم هستند. · مشکلات شدید تکلمی دارند. · در بیان نیازها مشکل دارند و از اشارات و حرکات به جای کلمات استفاده می کنند. · اغلب از ضمایر استفاده معکوس می کنند ، به جای استفاده از ” من” از ” تو” استفاده می کنند . · کلمات و یا جملات دیگران را تکرار می کنند. · خنده و گریه بی دلیل دارند و یا بدون علت مشخص نگران و مضطرب می شوند. · قشقرق به پا می کنند و به دلایلی که برای دیگران آشکار نیست شدیداً پریشان می شوند. · قادر نیستند با دیگران رابطه برقرار کنند. · دوست ندارند در آغوش گرفته شوند و یا دیگران را در بغل گیرند. · تماس چشمی ندارند یا تماس چشمی آنها اندک است. · به روش آموزش معمول پاسخ نمی دهند. · با اسباب بازی، درست بازی نمی کنند. · چرخیدن و تاب خوردن را خیلی دوست دارند. · احساس درد کمتر یا بیشتر از حد دارند. · از خطرات نمی ترسند. · پر تحرک یا کم تحرک هستند.
