در حال بارگذاری...
پاورپوینت کامل کامل دارای مقدمه تیتر بندی توضیحات کامل _____ بخشی از متن: «وحى» در لغت به معناى اشاره سریع است که می‌تواند از جنس کلام یا از باب رمزگویى یا به صورت صوت مجرّد از ترکیب یا به صورت اشاره و امثال آن باشد. معانى و استعمالات متفاوت این کلمه در قرآن کریم ما را به چند نکته، توجه می‌دهد: اول آن‌که؛ وحى مخصوص انسان نیست، بلکه به جماد و نبات و حیوان و... نیز تعلق می‌گیرد. (وحى به این موجودات همان هدایت ذاتى و غریزى و یا به عبارتى هدایت تکوینى خداوند است که آنها را به سوى مقصدشان می‌کشاند)، اما عالی‌ترین درجه وحى، تنها به سلسله پیامبران و اولیاى الهى اختصاص دارد و منظور از آن، القاى معانى بر قلب پیامبر(ص) و سخن گفتن خدا با اوست. نتیجه آن‌که اساساً با سایر القائاتى که به بشر می‌شود، از نظر ماهیت متفاوت نیست، بلکه از نظر درجه فرق می‌کند. پایین درجه آن مربوط به جماد و نبات و عالی‌ترین درجه آن مخصوص پیامبران است. دوم آن‌که؛ وحى در معانى متفاوت نیز استعمال شده است: به معناى اشاره، وسوسه، القا در فهم از راه غریزه و القا از باب رؤیا، و درجه عالى آن، نطق پروردگار با انبیا و رسل می‌باشد. مشخصات وحى عبارتند از: 1. درونى بودن 2. معلم داشتن 3. استشعار 4. ادراک واسطه وحى. کیفیت نزول وحى بر پیامبران نیز به سه شکل می‌باشد که عبارتند از: 1. تکلم خداوند بلاواسطه 2. تکلم از وراى حجاب 3. تکلم از راه فرستاده و فرشته وحى. تبیین فلسفى از نزول وحى و شأن فرشته، یادآور این نکته است که اصولاً فرشته، واسطه به معناى رایج که از خدا دریافت کرده و سپس با زبان خاص خویش به پیامبر ابلاغ کند، نیست. او ظرف تجلى پیام الهى است، بنابراین، وساطتى به معناى خاص کلمه در بین نیست تا سخن از خطاى او رود. در قسم اول، واسطه‌اى در میان نیست، و در قسم دوم و سوم نیز اگر پیامبر(ص) به واسطه و حجاب التفات نکند، وحى را بدون واسطه دریافت خواهد کرد. نکته آخر این‌که؛ حقیقت وحى از نوع علم شهودى است. بنابراین، بر خلاف علم حصولى، قابلیت کذب و خطا را ندارد. از این‌رو؛ انسان می‌تواند با سیر صعودى و تکاملی‌اش به جایى برسد که به حضور حضرت حق راه یافته و بی‌واسطه علم الهى را دریافت کند. این‌جا است که از کثرات، دور و از تعلق به غیر او آزاد شده و از هر گونه خطا مصون می‌گردد که این همان مقام عصمت انبیا است. از آغاز بعثت نبیّ اکرم(ص) و همزمان با نزول اولین آیات وحی توسط جبرئیل امین تا انقطاع وحی نبوتی و از آن زمان تا به امروز، همواره شاهد طرح مباحثی گوناگون در اطراف آیات وحی بوده ایم؛ که هر یک در پی آشکار کردن و تبیین بُعدی از ابعاد گسترده و عمیق کلام وحی بر آمده اند. این تلاش ها از اولین آشنایان و شاگردان وحی، همچون علی بن ابیطالب (ع)، ابن عباس و... در قالب مباحثی گوناگون ذیل آیات و در حواشی قرآن آغاز گشته و بدون این که موسوم به «علوم قرآن» باشد، در پی کشف و بیان ظهور آیات و تفهیم معانی عمیقِ قرآن از یک سو و توضیح جوانب دیگر آن مانند قرائت و اسباب نزول و تنجیم و... از سوی دیگر بوده است. در صدر اسلام، مسائل قرآنی بیش از هر زمان دیگر، مورد توجه مسلمانان بود و قرآن، اساس فکر و اندیشه آنان را تشکیل می داد. مسجد پیامبر (ص) همواره شاهد تشکیل حلقات درس مسلمانانی بود که با عشق و علاقه وافر به کتابت و آموزش آیات قرآن و فهم مسائل مربوط به آن همت می ورزیدند. تعریف «علوم قرآن» «علوم قرآن» در اصطلاح ادبیّات عرب، مرکب اضافی است که توسّط دانشمندان علوم قرآن، از معنای عام لغوی به معنای خاص اصطلاحی، نقل داده شده که ما از این دو، با «معنای اضافی» و «معنای اصطلاحی» تعبیر می آوریم. «علوم قرآن» به معنای اضافی لفظ «علوم قرآن» به عنوان یک ترکیب اضافی و صرف نظر از این که اسم و عَلَم برای علوم مشخّصی باشد (قبل از نقل)، اعم از علومی است که مقدمه شناخت قرآن بوده و علومی که در قرآن وجود دارند و یا به نحوی از انحاء در ارتباط با آیات آن مطرح می باشند. بنابراین ترکیبِ اضافیِ «علوم قرآن» قبل از نقل، شامل علومی همچون علمِ قرائت، نسخ، تأویل، تفسیر، هیئت و نجوم، فیزیک، شیمی، عقاید، اخلاق، لغت، تاریخ و... بوده است. آقای عبدالعظیم زرقانی در تعریف علوم قرآن به معنای اضافی چنین می نویسد: «همانا علوم قرآنی، به صورت جمع آمده، نه مفرد؛ چون هدف، تنها علم واحدی نبوده که مربوط به قرآن است؛ بلکه منظور از علوم قرآن، هر علمی است که در خدمت [مقدمه و ابزار فهم قرآن] قرآن و یا مستند [مربوط یا برخاسته از قرآن] به آن است. این علوم، شامل علم تفسیر، علم قرائات، علم رسم عثمانی، علم اعجاز قرآن، علم اسباب نزول، علم ناسخ و منسوخ، علم اعراب قرآن، علم غریب قرآن و علوم دین و علم لغت و... می باشد. سیوطی، علوم قرآن را شامل دانش های زیادی دانسته و در معنای علوم قرآن توسعه داده، به طوری که علم هیئت و هندسه و طب و مانند آن را در شمار علوم قرآن آورده است. وی [سیوطی] از کتاب قانون التأویل ابوبکر بن عربی نقل کرده که گفته است: __________ پروژه کامل است امکان ارائه و استناد به رفرنس ها در پروژه کلاسی می باشد. جهت دانلود بر روی گزینه سبز رنگ کلیک نمایید
