بخشی از متن: مفاهیم تعریف سند:درقانون ثبت تعریفی برای سند نشده استولذا برای تعریف آن به قانون مدنی مراجعه می نماییم.م 1284ق .م در تعریف سند می گوید:«سند عبارت است از هر نوشته ای که در مقام دعوی یا دفاع قابل استناد باشد». قانون مدنی سند را بر دو نوع تقسیم کرده است:سند رسمی و سند عادی(م 1286 ق.م) 1-تعریف سند رسمی وعادی در قانون مدنی الف)سند رسمی از نظر قانون مدنی:طبق ماده 1287ق م:«اسنادی که در اداره ی ثبت اسناد و املاک ویا دفاتر اسناد رسمی یا در نزد سایر مامورین رسمی، در حدود صلاحیت آنها وبر طبق مقررات قانونی تنظیم شده باشند رسمی است». بنابراین طبق تعریف قانون مدنی سند رسمی دارای سه رکن است:الف)تنظیم نزد اداره ی ثبت اسناد واملاک یا دفاتر اسناد رسمی یا سایر مامورین رسمی؛ب)رعایت حدود صلاحیت مامور(اعم از صلاحیت ذاتی و محلی)در تنظیم سند؛ج)رعایت مقررات قانونی در تنظیم سند. ب)سند عادی:م 1289ق.م می گوید:«غیر از اسناد مذکوره در ماده 1287سایر اسناد عادی است»و م1293 تصریح می کندبه اینکه:«هر گاه سند به وسیله ی یکی از مامورین رسمی تنظیم اسنادتهیه شده لیکن مامور صلاحیت تنظیم آن سند را نداشته باشدویا رعایت ترتیبات مقرره قانونی را در تنظیم سند نکرده باشد،سند مزبور در صورتی که دارای امضا یا مهر طرف باشدعادی است».مفهوم این ماده دلالت دارد بر اینکه اگر سند دارای مهر یا امضا طرف نباشد سندیت ندارد. ______