گسل درونه (گسل بزرگ کویر) این گسل از شمال نایین به طرف شرق تا مرز افغانستان به طول 700 کیلومتر امتداد دارد و کویر بزرگ ایران مرکزی را در بخش شمالی محدود میکند. آخرین جنبش آن راستگرد بوده است و مرز جنوبی ناحیه کاشمر - درونه را مشخص میکند که آمیزههای رنگین گسترش دارند. روند گسل درونه از شمال نائین به طرف شرق قدری به شمال متمایل و سپس به حالت قوسی درآمده است و سرانجام به طرف شرق-جنوب شرقی تا مرز افعانستان کشیده میشود. نام آن از بخش درونه واقع در جنوب کاشمر گرفته شدهاست. گسل درونه یا گسل بزرگ کویر یکی از ساختهای بنیادین ایران است که با درازایی در حدود ۷۰۰ کیلومتر در یک راستای شمال خاوری-جنوب باختری از مرکز دشت کویر تا درونه و با یک روند خاوری-باختری با تقعری به سمت جنوب از درونه تا مرز افغانستان کشیده شدهاست نام این گسل از روی نام روستای درونه در شهرستان بردسکن که در نزدیکی گسل واقع شدهاست و گسل را به دو بخش خاوری و باختری تقسیم میکند، گرفته شدهاست این گسل پس از گسل معکوس اصلی زاگرس، یکی از مهمترین و ممتدترین ساختارهای ایران بهشمار میآید.[۳] ولمن در سال ۱۹۶۶ میلادی با بررسی جابهجاییهای موجود در رسوبات آبرفتی، یک جابهجایی راستلغز چپگرد را برای این گسل پیشنهاد داد. اما چالنکو در سال ۱۹۷۳ میلادی، ۶۰ کیلومتر از بخش خاوری این گسل را مورد بررسی و مطالعه قرار داد و نشان داد که بر خلاف نظر ولمن، گسل دارای حرکت قائم است از نظر لرزهخیزی، دو زمینلرزهٔ ویرانگر ۲۵ سپتامبر ۱۹۰۳ در ترشیز و ۲۵ مه ۱۹۲۳ در تربت حیدریه را به حرکتهای این گسل نسبت میدهند بعد از این دو زمینلرزه، تنها یک لرزهٔ دیگر در سال ۱۹۶۲، در محدودهای میان دو شهر ترشیز و تربتحیدریه روی دادهاست. از آنجایی که این گسل تا کنون زمینلرزهای بزرگ را ایجاد نکردهاست، زمینشناسان این گسل را مستعد به وجود آوردن زلزلهای با بزرگای ۸ ریشتر قلمداد میکنند جهت دانلود بر روی گزینه سبز رنگ کلیک نمایید.